Henk's New Place 3.0

De eerste zondag in september van dit jaar. Je zou denken dat het weer al meer naar richiting Herfst gaat, echter voor deze zondag is dat nog helemaal niet het geval. Het zonnetje is in de ochtend nog wat zwakjes en ook de temperatuur is buiten zonder jas nog niet echt behaaglijk, maar het belooft een mooie dag te worden. Een dag om er nog lekker even met de fiets op uit te gaan. We besluiten dan ook richting "Heilige Eik" te gaan . . .

"De Heilige Eik" doet mij herinneren aan mijn prille jeugd. Ik weet nog dat ik als kind hier samen met mijn ouders, mogelijk ook tantes en ooms, maar zeker met oma en opa naar toe ging. "De Heilige Eik" is een oude Mariakapel, maar als kind ging het mij meer om de plastic molentjes welke je daar kon verkrijgen en welke met door simpelweg blazen in beweging te brengen waren. Wikipedia heeft het heel ergens anders over dan over molentjes en beschrijft hoe deze kapel is ontstaan. (zie: "Kapel van de Heilige Eik")

We vertrokken op onze ebikes zo rond de klok van half 12 richting onze bestemming "De Heilige Eik". Ik was er sinds mijn kindzijn niet meer geweest, ben dan ook benieuwd wat de ware betekenis is achter deze bijzondere kapel is en hoe het er ook allemaal uitziet. Onze weg gaat deze ochtend via Diessen, een stukje Haghorst over een keurig fietspad door de bossen richting kanaal, Kanaaldijk Zuid in het Oirschotse Groenewoud. Vooral de route door bos en langs kanaal stralen rust uit terwijl het zonnetje steeds meer van zich laat zien.

Na zo'n 40 minuten fietsen bereiken we ons doel de beoogde kapel. Een mooi aangelegde weg, midden in de bossen begeleidt ons naar de kapel. een serene rust heerst hier. Terwijl het zonnetje zijn licht werpt op de open plek in het bos.

Mooi om te zien hoe het licht wordt weerkaatst door de witte muren en het dak van het gebouwtje. Iets wat hier al zolange tijd staat en wat ik als kind dus ook al meermaals heb ontmoet. Een wonderbaarlijk iets zo midden in de bossen. De kapel is duidelijk een stuk groter dan de meeste kapellen en we vragen ons dan ook af of hier nog wel eens een viering of mogelijk een trouwerij plaats vindt.Het is een bijzondere omgeving om zoiets hier te vieren.

Die bijzonderheid lijkt meerdere mensen aan te trekken. Terwijl we het bouwwerk van binnen en van buiten bewonderen lijkt het steeds drukker te worden met fietspassanten. We nemen uiteindelijk dan ook plaats op een bankje om het schouwspel op afstand een beetje te volgen. Aan de rust welke deze plek een beetje vraagt wordt soms wat minder gehoor gegeven. Da's jammer. Dat betekent in mijn ogen dat men niet erg beseft wat dit voor plek is met welke betekenis daarachter.

Mooi om hier weer eens te zijn geweest . . .