Henk's New Place 3.0

Wederom voor een tweede keer dit jaar een vakantie in Duitsland. Maar niet zomaar een . . . Een heuse "cruise" gaat het worden. We vertoeven voor een 5-tal dagen op de ms prinses Juliana. Een luxe hotel, maar dan op het water van de Moezel in de buurt van het Duitse Mülheim an der Mosel. Wederom hebben we, zoals in juni van dit jaar geboekt via Enjoyhotels. Dit betekent weer gratis koffie en thee en drankjes. Hieronder ons verslag . . .

Woensdag, 2 augustus: We vangen onze rit aan vanuit Hilvarenbeek en vertrekken rond de klok van negen. Een rit van zo'n 3 uur en 16 minuten volgens onze vriend Google. We gaan wat zuidelijker dan in het voorjaar en zullen dan ook vanuit Nederland in Maastricht over de grens met België gaan, alwaar we onze weg langs Luik vervolgen naar het Duitse Moezelgebied. Onze reis begeeft zich meer en meer, hoe verder we komen, in heuvelachtig gebied. Uiteindelijk bijna aangekomen zien we onze "prinses" al liggen. Parkeerplek is gauw gevonden en het duurt dan ook niet lang of we zitten aan boord. Een herkenbaar welkom volgt er. Het concept is niet anders dan wat we in het voorjaar hadden mee gemaakt met Enjoy. Terwijl we wachten tot onze hut (kamer) gereed is genieten we van een kopje thee en koffie. Helaas zit het weer ons dit keer niet erg mee. Er is en valt nog steeds veel regen, alhoewel naarmate de middag vordert laat ook de zon zich zo af en toe zien over het Moezeldal. Er wordt door een jong stel aan de overkant van waar onze boot ligt zelfs gezwommen. Laten we hopen dat we voor wat betreft het weer steeds naar beter gaan.

Voor onze eerste avond staat er een dorpswandeling gepland. De uitbater van het boothotel is een Nederlander en hij zal onze vertellen over het schip en over het stadje Mülheim an der Mosel, wat letterlijk betekent "Thuis bij de molen aan de Moezel". Aan de steiger begint het verhaal. Het schip waarop we verblijven ligt al zo'n 5 jaar voor anker op de plek waar het nu ligt, aan een aanlegsteiger aan de Moezel bij Mülheim. Er wordt niet actief meer mee gevaren, alhoewel de Enjoy-informatie anders doet vermoeden. Het schip kent een rijke historie. Het is in 1976 gebouwd door de Nederlandse scheepswerf Peters te Kampen. De vormgeving van dit cruiseschip was afgeleid van een duwboot, namelijk een vierkant voor- en achterschip. Ten behoeve van de elektriciteitsvoorziening waren er 4 generatorsets van elk 160 kW geplaatst. Door deze voorziening kon als het schip afgemeerd lag ook aan andere schepen elektra worden geleverd. Eind 2016 is het schip verbouwd tot luxe hotelschip bij Tinnemans BV in Maasbracht. Het schip heeft daarna dienst gedaan voor o.a. OAD en andere reisorganisaties. Het 95 meter lange schip biedt plaats aan 138 passagiers met 29 hutten en een drietal suites. Op dit moment wordt het schip na een grondige renovatie in 2018 uitgebaat door Enjoyhotels. Het schip is nog steeds privébezit. We gaan wandelen. Onze wandeling gaat naar het centrum van het stadje. Onze "gids" vertelt over de wijnfeesten welke je vaak aantreft in dit gebied Blijkbaar heeft ieder plaatsje of stadje zo zijn moment om de oogst te vieren en toevalligerwijs was dit nu het geval in "ons" stadje. We hoorden de muziek al van grote afstand, er was een kleine kermis met kraampjes, maar het belangrijkste was wel wat in en om de in centrum geplaatste tent gebeurde. Een blik naar binnen leerde ons al snel dat er gefeest werd aan lange tafels met muziek en drank. Leuk om te zien. Blijkbaar dus een succesvolle oogst!

Al lopend werd er verteld dat het stadje zo'n 900 inwoners kent en dat er op de plaatselijke apotheek en slagerij na niet veel te doen was. een van de vele rustige stadjes welke Duitsland zoveel kent. Het stadje kenmerkt zich ook door het vele leisteen. Zowat alle daken zijn van zo'n leistenen dak voorzien en ook de bodem bevat veel van dit materiaal. Blijkbaar hét geschikte materiaal om druivenranken om te verbouwen. Leisteen schijnt de eigenschap te bezitten dat het vocht en warmte vasthoudt. De ideale combinatie om druiven op te verbouwen. Een groot nadeel van dit materiaal is dat het hard is. Een glasvezel aanleggen duurt dan ook wat langer. Ook zonnepanelen op een (te lichte) leien dakconstructie lijkt niet mogelijk. Vandaar de vele zonnevelden in dit gebied. Overigens wordt er tot slot nog verteld dat dit gebied juist aan het gas moeten gaan, terwijl dat in Nederland een heel ander verhaal is?!?! Wat is nu waar?

Na ons rondje te hebben afgemaakt, keren we voldaan terug naar ons schip. Het was een vermoeiende dag en besluiten dan ook in onze hut nog wat TV te kijken om daarna lekker in slaap te vallen. Op naar de donderdag . . .

Donderdag 3 augustus: Lekker geslapen en fris opgestaan. We begeven ons naar het ontbijt en bespreken wat de dag vandaag gaat worden. We zijn er al eens eerder geweest in het voorjaar van dit jaar, maar besluiten toch een bezoek te brengen aan het stadje Bernkastel-Kues. Het mooie is dat we de tocht naar dit karakteristieke stadje per boot zullen maken. Bij aankomst op onze bestemming hebben we hiervoor kaartjes ontvangen. De beschrijving van Enjoyhotels over ons verblijf deed vermoeden dat we met ons verblijf zouden gaan varen, echter bij aankomst op onze locatie bleek de kapitein met vakantie waardoor het hotelschip in ieder geval niet ging varen. In onze ogen een plausibele reden. Al kijkend naar het schip wees alles er op dat het schip nooit zou kunnen varen, het was immers aangesloten op de vaste waterleiding, afvoer en elektriciteit. Ook zag het er niet naar uit dat de boot onlangs nog had gevaren. Vandaar waarschijnlijk de gratis kaartjes voor de "Moselprinzessin". Een reguliere bootverbinding tussen Mülheim en Bernkastel. Het weer was een stuk beter en we besloten dan ook op ons doel af te gaan gezeten op het dek van die "prinzessin". Het is mooi de reis zo op deze manier vanaf de Moezel te ervaren. Overal langs de kanten zie je activiteiten en al het moois wat water en land samenbrengt. Na een half uurtje varen komen we in het stadje Bernkastel-Kues aan. Onze boot meert aan en we verlaten onze "ferry".

Met ons eerder bezoek in herinnering merken we nu dat al het groen meer is uitgedijd. We zijn immers ook een stuk verder in het seizoen. In eerste instantie lijkt het ook minder. Maar als de dag verder vordert zien we dezelfde drukte terug komen als in het voorjaar. Blijkbaar een gewilde plek voor de toerist. Al wandelend door de karakteristieke straatjes besluiten we neer te strijken op een terras al waar vandaan we mooi uitzicht hebben over wat er allemaal gebeurt en langs komt. De wijn is lekker en de tijd vliegt dan ook. Na nog wat winkeltjes te hebben bekeken besluiten we de reis terug te aanvaarden, wederom per boot. De boot voer slechts enkele keren op een dag en zouden we die missen, dan was het toch nog een uurtje wandelen naar onze boot. We wilden ook graag tijdig terug zijn. Na het diner zou er een wijnproeverij aan dek plaats vinden. En... die wil je natuurlijk niet missen.

Een lokale wijnboer "Schumann Weingut & Urlaub" zal ons deze avond verrassen met een aantal van haar wijnen. Zoals wellicht bekend van de moezelwijnen is dit gebied uitermate geschikt voor het verbouwen van druiven t.b.v. wijn. Dit komt door de gunstige ligging van de druivenranken tegen de heuvels van het heuvelachtige gebied, waardoor ze als het ware in de zon liggen. Daarnaast wordt er voornamelijk verbouwd op een ondergrond van leisteen. Leisteen heeft de eigenschap warmte en vocht goed vast te houden. Een garantie voor volle wijndruiven. De wijnproeverij vindt aan boord plaats en heer en mevrouw Schumann presenteren de diverse wijnen zelf. Het zal gaan om een zestal witte wijnen van droge tot halfdroge tot aan een enkele droge rosé. Ik moet zeggen dat alle wijnen voortreffelijk smaken. als ik een favoriet zou willen aangeven dan is dat voor mij de "Thurm-Reisling trocken". (zie lijstje hiernaast) Daarnaast vind ik de "Lieserer Rosenlay Spätlese" minst favoriet. Voor mij is dit een te zoete wijn. Overigens wordt de zoetheid van een wijn bepaald door de positie van de druivenrank op de druivenheuvel. Het is een leuke leerzame avond. Het wordt meteen ook duidelijk waarom hier zoveel wijnbouw bestaat. Na nog wat te hebben nagetafeld met het nodige aan alcohol achter de kiezen wordt het tijd om naar bed te gaan.

Vrijdag 4 augustus: Vandaag besluiten we met de auto naar het stadje Cochem te gaan. Al veel over gehoord, maar nog nooit geweest. Wederom een karakteristiek Duits stadje in het Eifelgebied. Het is wel even rijden, zo'n 70 km. Maar we rijden door een mooi landschap van heuvels en bosgebied. Wat meteen opvalt tijdens zo'n rit is de rust welke hier heerst. Stadjes en dorpjes welke we passeren lijken soms wel uitgestorven. Na ongeveer een uur rijden zien we het stadje stralen aan de oevers van de Moezel. Het parkeren gaat makkelijk en we zitten al vrij snel in het oude centrum. Ons plan is Reichsburg Cochem, een burcht gelegen hoog boven de Moezel te bezoeken. Een smal straatje voert ons bergopwaarts naar het kasteel. Vermoeid en blij dat we er uiteindelijk aan zijn komen, genieten we gelijk van het prachtige uitzicht over het stadje gelegen op de heuvels grenzend aan de er door heen slingerende Moezel. We besluiten hier op "burcht"-terras wat te drinken en ons te blijven verwonderen over wat hier zich in vroeger dagen allemaal heeft afgespeeld. Mijn partner zegt wel eens terug te willen keren naar die tijd om te zien hoe het leven er toen heeft uit gezien. Niet te vergelijken met nu vrees ik. We besluiten na het terras via een oud wandelpad door bos en heide terug te wandelen naar beneden. Dat terugwandelen leek al een beetje terug in de tijd. Immers geen verharde paden, maar paden gevormd door voetstappen welke steeds dezelfde weg volgden. Uiteindelijk komen we weer aan in het oude centrum. Je kunt zien dat het toerisme in dit stadje zeker geënt is op het Nederlandse publiek. Dit bordje kwam ik tegen op één van de gevels van de vele cafeetjes en uitspattingen in het stadje. Na nog wat te hebben geshopt zijn we onze auto weer op gaan zoeken om weer terug te keren naar onze accommodatie. Aangekomen aldaar was er een geplande Hightea bezig waar we maar gelijk wat lekkers van mee pikten. Vanavond staat er een heuse bingo op het programma en die willen we zeker niet missen.

We zijn wat laat omdat we na het diner nog een wandeling hebben gemaakt door het aangrenzend stadje Mülheim, waarover ik al eerder sprak. De bingo was al in volle gang en er was veel belangstelling. Bij het noemen van de getallen heerste er een haast angstvallige stilte. We moesten zachtjes doen om vooral maar niet te storen. Het was serieus spel. De prijzen moesten gewonnen worden. Nu waren de prijzen van dien aard dat je gerust een getalletje kon missen op je kaart. Maar goed het ging om de gezelligheid en die was er. Zeker toen er tot tweemaal toe men meende het juist te hebben op de kaart waarbij het uiteindelijk toch tot een valse bingo leidde. Hilariteit alom. Maar goed weer een leuke avond liep hiermee ten einde.

Zaterdag 5 augustus: Vandaag besluiten we nogmaals naar Bernkastel-Kues te gaan, nu per bus. Het weer is wat minder en we proberen van onze laatste volle dag iets te maken. We pikken een terrasje en kijken wat er zoal aan publiek langs komt. Nog wat shoppen en uiteindelijk weer per bus terug naar ons verblijf.
Het diner deze avond heeft plaats gemaakt voor een warm/koud buffet, waarbij de keuze reuze is. Het is dan ook heerlijk genieten. Onze avond wordt verder ingevuld dit keer met livemuziek. Geen heuse band of orkest, maar een zanger achter een keyboard wat zowat elk instrument automatisch in het gewenste ritme ten gehore kan brengen. Kostelijk vermaak. Soms heb je het idee dat als hij zijn vingers van de toetsen vandaan haalt, de muziek gewoon door gaat. Leuk om te zien dat mensen genieten, de avond vordert dan ook gestaag en onze laatste nacht breekt dan ook aan.

Zondag 6 augustus: Onze laatste dag, vandaag vertrekdag. Voor half elf dienen we uit te checken. We genieten daarvoor dan ook weer van een lekker ontbijtje. Diverse soorten brood, een eitje, kaas, vleesbeleg, zoet en een yoghurtje complementeren het geheel met natuurlijk daarbij thee, koffie en diverse vruchtensappen. Het was aangenaam verpozen op "ons" schip. Het water met zijn omgeving vormen een mooi decor voor een verblijf alhier. We hebben dan ook genoten en kiezen onze weg weer terug naar Nederland met weer een ervaring rijker . . .

* * * Klik hier voor onze foto's * * *