|
Na mijn auto te hebben geparkeerd liep ik via de hoofdgang naar de plek waar het allemaal zou plaats vinden. Jeetje, wat een drukte zo op deze zaterdagochtend. Er was een een hele rij met oud-collega's ontstaan welke blijkbaar allemaal dezelfde uitnodiging hadden ontvangen. Ik had er helemaal niet bij stil gestaan dat het zo druk zou kunnen worden. Maar na even wat hoofdrekenen, was het niet vreemd die drukte. We stonden allemaal te wachten op het moment dat onze uitnodiging werd gecontroleerd om verder binnen te komen. Blijkbaar werd de rij alsmaar langer en het tijdstip van aanvang naderde met rasse schreden. Dat deed de organisatie besluiten om niet meer te controleren en er vanuit te gaan dat iedereen hier was met dezelfde intentie, lekker brunchen en oude herinneringen ophalen.
Zowel het personeelsrestaurant alsook de aula waren helemaal bezet en het zag er erg gezellig uit, op zijn Brabants met soep, broodjes worstenbrood en diverse zoete lekkernijen. Ik sloot aan aan een tafel waar ik kennis maakte met een oud verpleegkundige en een oud collega crediteuren administrateur. We raakten snel aan de praat over hoe het vroeger allemaal ging, er nu allemaal is veranderd en vooral ook wie ons is ontvallen. Blijkbaar had iedereen zo zijn herinneringen en was het dan ook een gezellig geroezemoes aan geluid. Nadat zich iedereen zo een beetje tegoed had gedaan aan al het lekkers, zag ik meer en meer mensen van tafel gaan om oude bekenden te gaan zoeken. Ook ik stond op een gegeven moment op. Oud collega's uit mijn directe werkkring had ik ook nog niet opgemerkt. Ik besloot een rondje te maken en vooral ook in de andere ruimte, de aula te gaan kijken. En... ja hoor, daar zag ik al snel bekende gezichten. Een lach, een blik van herkenning komt dan al snel naar boven. Na het de handen schudden raakten we aan de praat. Het is leuk om het dan over vroeger tijden te hebben. Ook merk je dan dat je al weer veel bent vergeten uit die vervlogen tijd. Gelukkig waren er meer die daar 'last' van hadden en gezamenlijk vulden we elkaar dan ook aan om daarmee het verhaal compleet te krijgen. Leuk! Als het leuk is, snelt de tijd en de ruimte aan tijd welke was gepland, raakte dan ook al snel op. Aan het eind was het dan ook 'wderom' afscheid nemen van elkaar en terug denken aan een lekker eten, maar vooral ook het waardevolle samenzijn met oudgedienden. Al met al een mooi gebaar van een bijzondere werkgever, welke op deze manier oog houdt voor haar oud-medewerkers . . . |
