Henk's New Place 3.0

Na een ruim twee jaar durende Corona-pandemie lijken er nu weer dingen mogelijk en we besluiten dan ook er weer eens op uit te trekken. Deze keer wordt het een kort Hemelvaartweekend "Cuisinerie Mensinge With Dreams" te Roden. (Drenthe) Zoals het er naar uitziet een historisch optrekje, ingericht als Bed & Breakfast op het rustig gelegen landgoed Mensinge.

Mensinge bestond van oudsher uit uitgestrekte bossen, een Havezate en bijgebouwen. De Havezate ligt naast de dorpsbrink van Roden en grenst direct aan natuurreservaat Mensinge met als hart het Mensinge- en Sterrenbos. Cuisinerie Mensinge is het horecaonderdeel van het al meer dan 600 jaar oude Landgoed Mensinge. De entree tot Landgoed Mensinge wordt gevormd door de poort aan de Mensingheweg. Deze poort dateert van 1920 en draagt de wapens van de laatste bewoners: de familie Kymmell. Op het landgoed bevindt zich de Koetsierswoning, waarin het restaurant is gevestigd. Kijk voor een totaalindruk op www.mensinge.nl.

De website van genoemd optrekje ("Cuisinerie Mensinge With Dreams") vertelt verder alles over de historie en haar faciliteiten.

Roden ligt nog net in Drenthe al zou je eerder verwachten dat het tot de provincie Groningen behoorde, het ligt niet zover van de stad Groningen, op zo'n vijftien kilometer ten zuidwesten daarvan. Roden is een zg. Nederlands esdorp. Tot 1 januari 1998 was Roden een zelfstandige gemeente. Bij de laatste gemeentelijke herindeling van Drenthe in 1998 ging de gemeente op in de gemeente Noordenveld.

Het gebied in en rondom Roden is uitermate geschikt voor fietsen en wandelen. We gaan hier dan ook zeker gebruik van maken. Op de website "Fietsroutes Roden!" vind je diverse reeds uitgestippelde routes. Ze variëren in lengte van zo'n 20 tot 60km. Wellicht zit daar iets bij voor ons. Ons voornemen is de hier links afgebeelde route te gaan volgen. Deze is zo'n 65km lang en laat veel natuur en het Leekstermeer-gebied zien rondom Roden.

De dag is aangebroken dat we vertrekken richting Roden. We rijden via Utrecht, Almere en Emmeloord noordwaarts. Nog best een afstand waarover we zo'n twee en een half uur hebben gedaan. Uiteindelijk komen we aan op onze bestemming Roden. Een klein stadje, dorp met een kerkje en een plein ervoor. "Cuisinerie Mensinge With Dreams" bevindt zich vlak tegen het centrum aan in een toch erg bosrijke rustige omgeving. Da's mooi. Rust als we rust willen en drukte als we het centrum in lopen. Die drukte was er zeker, het was hier kermis. Niet zo groot, maar toch groot genoeg om de rust te kunnen verstoren. Waarschijnlijk had alles te maken met een lang Hemelvaartweekend waarin we ons bevonden.

We kloppen aan bij "Cuisinerie Mensinge With Dreams" en worden begeleid naar onze kamer. Het geheel van "Cuisinerie Mensinge With Dreams" bevindt zich in het voormalige koetsiershuis van de oude Havezate en wordt gerund door een jong stel, waarbij onze gastheer vertelde dat hij dit avontuur enkele jaren geleden is aangegaan. Onze kamer ziet er netjes uit en is met moderne materialen sfeervol opgetrokken in de historische ruimte met oude houten dakspanten. Nadat we onze bagage een plek hadden gegeven en ons daarmee een beetje hadden gesetteld, besloten we op pad te gaan om de omgeving een beetje te verkennen. We maakten een rondje kermis, waar het tot nu toe nog rustig was en liepen vandaar uit richting onze fietsenverhuur, zodat we wisten waar we de ochtend er op volgend moesten zijn voor onze fietsen.

Al snel liep het tegen etenstijd en aangezien ik vanuit mijn met pensioen gaan een dinerbon had gekregen van de collega's besloten we daarmee ons eten te financieren. Dat viel nog niet zo mee, maar we waren een tweetal locaties waar we terecht zouden kunnen met genoemde bon. Een Fletcher hotel en een restaurant genaamd "Het Wapen van Drenthe". Na de locatie van onze fietsenverhuur te hebben gevonden, lag het voor de hand richting Fletcher hotel te lopen. Echter wat schetste onze verbazing toen we daar aan kwamen. Het hotel als zodanig bestond nog wel, echter haar functie had het min of meer verloren en het was nu in gebruik als opvang voor Oekraïnse vluchtelingen, dus geen ruimte om te eten. dus maar afgetogen naar "Het Wapen van Drenthe". Dat was er gelukkig nog wel, het had een beperkte hotelfunctie en het restaurant was goed. Na aldaar te hebben genoten van het lekkers, viel de avond al snel en we zochten dan ook ons bed op.

Na een goede nachtrust en lekker ontbijt was het vandaag de dag om de omgeving te gaan verkennen per fiets. Een heuse E-bike zou ons door het Drentse landschap voeren. Onderstaand de route welke we hebben gevolgd . . .

De omgeving kent vele gehuchtjes en dorpjes omgeven door bos en waterpartijen. Het is een oase van rust ook de gehuchtjes en dorpjes. Ieder gehuchtje kent wel een kerkje. Blijkbaar was dit gebied in vroeger tijden erg Christelijk gezind en bleek er veel kapitaal te zitten om genoemde kerkjes te bouwen. Een tweetal kerkjes hebben we ook bezocht.

Het eerste kerkje bevond zich in Lettelbert. Het kerkje was niet meer als kerkje in gebruik. Er was nu een icoonschilderatelier in gevestigd. Mooi om te zien dat dit vanuit de oorsprong vervaardigen van heiligen-iconen plaats vindt op een spirituele plek als een kerk. Een mooie herbestemming voor zo'n karakteristiek gebouw. Het kerkje was rijkelijk gevuld door het tentoonstellen van hedendaagse vervaardigde iconen. Mooi om te zien, het past volledig in het geheel. De op de achtergrond klinkende religieuze gezangen creëren samen met wat we zien een serene rust in het kerkje. Een van de aanwezige icoonschilders vertelde ons wat over de betekenis en hoe het atelier in het kerkje was gekomen. Er blijkt ook nog steeds belangstelling te bestaan om hier in alle rust een eigen icoon te schilderen. Mooi dat dit stukje erfgoed op deze manier zo behouden blijft.

We vervolgen onze weg en het tweede kerkje wat we bezoeken is een soortgelijk kerkje in het plaatsje Midwolde. Dit kerkje is ten opzichte van het eerst bezochte kerkje veel kleurrijker door het vele houtsnijwerk en schilderingen aan muren en plafond. Blijkbaar heeft hier vroeger jaren nog meer kapitaal gezeten dan in Lettelbert. We kregen door een vrijwilliger in het kerkje wat uitleg over de geschiedenis er van. En ja hoor, hier heeft in vroeger jaren de gegoede familie vertoefd. Zij hadden een eigen ingang en zelfs voor bij het hoogaltaar een eigen "loge", af te sluiten met gordijntjes, om de preek goed te kunnen volgen van de dominee. Ze hadden zelfs zoveel invloed, dat als de preek niet beviel, de dominee zijn biezen kon pakken en er een andere moest komen. Ook toen al regeerde macht. Na wat genuttigd te hebben op een terras (Gasterij "Inkies") tegenover het kerkje vervolgden we onze rit.

We wilden eigenlijk tot Marum rijden, maar één van onze accu's gaf aan dat er nog maar beperkte capaciteit beschikbaar was. We hadden soms nogal wat tegenwind en besloten dan ook weer langzaam aan richting Cuisinerie te rijden. We wilden niet dat de trap-ondersteuning, waar we nu redelijk aan gewend waren, zomaar weg zou vallen. Het kwam gelukkig goed en we kwamen tijdig weer aan in Roden.

Het was feest in het stadje, waarschijnlijk ook door de extra feestdag in deze week. Er was muziek op het plein, eigenlijk op een driesprong van wegen in het centrum. Het eigenlijk plein naast de kerk was immers gevuld door de kermis. We besloten lekker te gaan eten, wederom bij het "Wapen van Drenthe". We hadden immers nog tegoeden op onze dinerbon. Langzaam gingen we wederom de avond in, lekker slapen na een lange fietsrit.

's-Morgens vroeg al scheen de zon en onder het genot van wederom een ontbijt genoten we van de rust welke er in deze vroegte heerstte in het stadje. De kermis was nog gesloten. Er was nauwelijks iemand op straat. Een heel contrast met de dag ervoor. We zouden onze huurfietsen gaan terugbezorgen en juist een honderd meter voor de fietsenhandel begaf het één van onze accu's helemaal. Dan pas weet je weer wat fietstrappen betekent. Maar goed, dat duurde niet lang.

Vauit de fietsverhuur liepen we weer terug om verder uit te checken en weer huiswaarts te keren. Onze thuisreisdag was immers aangebroken. Het was weer echt even er uit geweest voor ons. Zie tenslotte onze foto-reportage om vooral wat indrukken op te doen over de omgeving waar we vertoefden.