Maar goed, ook ik ben op deze zonnige middag gearriveerd op de plek waar het allemaal gebeurt. Tezamen met mijn partner, zijn 91-jarige moeder, diens zus en zwager lopen we langs tal van attracties, gok- en eettentjes temidden van andere kermisbezoekers. Voor onze 91-jarige moeder is het bezoek aan deze kermis heel bijzonder. Zij heeft met haar gezin gedurende 35 jaar zo ongeveer in de buurt van het kermisgebeuren gewoond en weet dan ook als bijna geen ander hoe zo'n kermis voelt. Ook al is zij 91 jaar oud en kan ze niet alles meer helemaal volgen over wat er gebeurt, zie je haar genieten van alles om haar heen. Er zijn vele blije momenten en dan vertelt ze van vroeger. Echter tussen die momenten door zie je soms ook wat verdriet. Dat verdriet zit hem veelal in het feit dat ze o zo graag nog mee wil doen, maar daarbij gelijk bemerkt dat haar lichaam dat fysiek niet meer kan. Steevast op de vraag of ze dan ook nog 19 wil zijn in plaats van 91, is het antwoord een grote "ja", daarbij wel dan de kanttekening dat ze wel graag dezelfde levenswijsheid wil hebben welke ze nu kent. Dan is er weer even een lach. Die kleine dingen doen haar goed. Het is ook mooi te zien hoe haar kinderen haar dragen, zoals ze dat zelf vroeger andersom heeft gedaan.
Ook is het leuk op zo'n kermis gade te slaan wat voor mensen er zoal op af komen. Daarbij is dan ook ons uitgekozen terras een uitermate geschikte locatie om dat eens te observeren. Onder het genot van een kop thee, Latte Machiato en een Affligem Blond biertje met wat lekkers erbij genieten we van alles wat er zoal langs komt. Je ziet dan wel dat zo'n kermis multicultureel is en dat vele nationaliteiten zijn vertegenwoordigd. Ook van hoog tot laag in onze bevolkingslagen zie je langs paraderen. Ieder op eigen wijze voelt zich vrij om te zijn wie die is en dat is goed. Toch moeten mensen altijd iets vinden van de ander, ook wij. Soms lachen we wat of maken een opmerking naar elkaar als het even niet helemaal strookt met onze normen en waarden, maar goed dat zal andersom misschien ook wel gebeuren.
Vanuit de winkelstraat naderen we het Heuvelplein, een van de pleinen ook waar de grotere attracties staan. De "Turbo Poliep" en de "Down Tower" zijn hierbij wel echte blikvangers en springen hier boven andere attracties uit. Na een rondje Heuvel te hebben gelopen, besluiten we via de Clercxstraat terug te lopen. Waarom deze straat? Deze straat bevat de woning waar mijn 91-jarige schoonmoeder zowat haar hele leven heeft gewoond en ook tezamen met haar man een gezin heeft groot gebracht. Langs dit huis lopen is een soort thuiskomen voor moeder, al kan ze het allemaal moeilijk bevatten. Het treft, ze ontmoet waarempel nog een oude "buur" wat voor haar een blijk van herkenning is. Verder is er veel vernaderd in de straat en zijn velen óf heen gegaan, óf verhuisd. Toch leuk om dit weer eens te zien, al is het voor mij geen herrinnering. We vervolgen onze weg, het kermisgeluid verdwijnt langzaam in de verte en dit was het dan voor ons wat betreft Tilburgse kermis 2022. Een leuke middag gehad . . . * * * Zie ook onze fotoreportage * * * |