Het najaar van 2021. Mijn zwager en zijn vrouw hebben een vakantie geboekt via Denemarken naar Noorwegen. Een flink aantal kilometers noordwaarts. Ze zijn per auto vorige week vertrokken en zijn in Denemarken na zo'n rit van 1022 km aangekomen op hun eerste bestemming, het plaatsje Hørring. Een historisch stadje waarin een serene rust heerst Daar overnachten ze om de dag er na hun reis te vervolgen richting haven om met auto en al op de boot te gaan om de oversteek naar Noorwegen te maken.
Op cruise nu langs de Noordse fjorden. Het weer lijkt nu minder te worden, grijze wolken pakken samen boven de eens blauwe lucht. Blijkbaar gaan ze ook langs de "Preekstoel", een heel bekende berg in Stavanger, welke ook wordt beklommen door bergbeklimmers. Een erg mooi landschap is te zien vanaf de boot, gebergte, zee en een bewolkte lucht.
De reis wordt vervolgd . . . Op weg naar Eidfjord. daar zitten ze in het Quality Hotel Vøringfoss. Onderweg worden weer genoten van de typisch Noorse landschappen.
Het hotel biedt uitzicht over een meer. Dat kan ook bijna niet anders, Noorwegen biedt ruimte met een rijkdom aan natuur.
Toch een enge ervaring lijkt me, zo meters boven een kloof te vertoeven lopend over een smalle brug naar de overkant. (klik hier voor een filmpje over de bouw van deze brug via Youtube) Ik ben benieuwd of mijn familie deze oversteek heeft aangedurft. Overigens wat kleddert daar een enorme hoeveelheid water naar beneden. Na de omgeving wat te hebben afgestruind, bij terugkomst bij het hotel wacht hun een verrassing. Een immens schip is aangemeerd in de haven van het stadje. Zo'n schip wat vaak cruises organiseert langs de Noorse fjorden. Dat is nog wel even de moeite waard om te bewonderen. Het valt mij op dat het voor het schip aanwezige gebouwtje helemaal in het niet valt bij het schip op de achtergrond. Hoe krijgt men zoiets gebouwd, haast een compleet stadje op zichzelf.
Een flink schuitje vertrekt.
En toen . . . Een kink in de kabel zoals mijn zwager het noemt. Iets wat je tijdens een vakantie, een periode van rust en ontspanning eigenlijk helemaal niet wilt meemaken. De auto, waarmee ze reizen, krijgt panne. De volgende ochtend kan er gelukkig om 07:00u al geïnformeerd worden over de status van de reaparatie, zodat mogelijk gemaakte plannen nog een beetje waarheid kunnen worden. We leven mee met ze . . . Er is goed nieuws! De garage gaat wat extra uren maken, waardoor de auto mogelijk al snel is gerepareerd. Kleine kans dat de boot hierbij dan wel gemist wordt. Mijn familie brandt een kaarsje voor de goede afloop. Maar een beetje vertrouwen hebben hierin. Na enige tijd komt er een verlossend antwoord. De auto kan worden gemaakt, maar hiermee wordt wel de boot gemist. Weer regelen . . . Niet leuk, maar het is niet anders. (nog los van alle kosten) Een vooraf geregelde en geplande reis dient nu aangepast te worden. Dat is niet iets wat vakantie vieren heet. Ik kan me voorstellen dat je dan eigenlijk alleen nog maar naar huis wilt. Ondanks alles probeert mijn zwaager en zijn vrouw er toch nog iets van te maken. Onderstaande plaatjes zijn daar een levendig bewijs van . . .
Op naar de dag van morgen. En . . . die dag van morgen pakt goed uit. De auto is gerepareerd! Het is nu hollen, liever rijden om de boot nog op tijd te halen. Ook dat gaat goed. Keurig op tijd gaan ze aan boord en zojuist krijg ik het bericht dat ze weer vaste voet op Denemarken hebben gezet. ik kan me voorstellen dat er een pak van je schouders valt, in de nacht weer rustig slaapt en nog even je best doet om van het restant van je vakantie iets te maken. Maar het belangrijkste is dat er weer rust is. Nog even genieten van een laatste hotelnacht. Morgen is het weer rijden richting Nederland, de veilige thuishaven. Zo'n 1000km voorzichig gas geven en behouden aankomen, daarbij terugkijkend op een in alle opzichten bijzondere vakantie. Welkom thuis! |