|
Inderdaad een verhaal achter de twee muisjes. Het is eind mei 2021 wanneer we tijdens onze vakantie een uitstapje maakten naar het zuid Limburgse. In verband met Corona waren de mogelijkheden beperkt en we besloten vooral in Nederland wat dingen te doen, wat dagtrips. Uiteindelijk zijn het er niet zoveel geworden, maar één ervan was Zuid Limburg. We besloten de Mergellandroute te rijden. Nou ja, de hele route is veelgezegd, maar in ieder geval hebben we wel een gedeelte daarvan afgelegd. Één van de plaatsjes gedurende de rit welke we bezochten was het plaatsje Eys. In dit plaatsje maakten we een tussenstop en besloten we wat te gaan drinken op een terras aldaar. "Bie de Tantes" heette de uitspatting. Een karakteristiek café midden in het centrum van Eys, waar duidelijk te zien was waarop de naamgeving was gebasseerd. Nadat we het nodige hadden genuttigd besloten we om een korte wandeling te maken door het karakteristieke plaatsje. Al snel passeerden we een restaurant. Althans het leek een restaurant, maar dat was het uiteindelijk niet. In het voormalig restaurant was nu een kunstwinkel gevestigd met de naam "Laissez Faire". Het restaurant had het als restautant naar verluid niet gered tijdens de Coronaperiode. Allerlei snuisterijen en leuke hebbedingetjes waren hier nu ten toongesteld en uiteraard ook te koop. Het pand (restaurant) was ook op een dusdanig manier omgevormd tot wat het nu was, dat het een eenheid vormde met wat er nu plaats vond. Al vrij snel liep mijn partner tegen twee bijzondere muisjes aan. Deze muisjes waren op een bijzondere manier gevormd uit klei en waren op een even zo mooie wijze beschilderd. Vele van dit soort zaken waren hier zichtbaar, maar voor ons sprongen de muisjes eruit. Mijn partner had ook gelijk een bestemming voor ze op een bijzondere plek. De muisjes waren dan ook snel eigendom en op onze terugweg naar het Brabantse vonden we beiden dat er een leuke aankoop was gedaan.
Daarmee ontstond eigenlijk al mijmerend een gedachte over deze twee bijzondere gedaantes. Als je zo naar het ontstane tafereeltje kijkt dan lijkt in mijn gedachten het verhaal hierover als volgt te gaan . . . Het muisje onder de stolp kijkt verschrikt, verbaasd om zich heen en vraagt zich af, hoe kom ik hier uit? Hij lijkt diep in gedachten verzonken om tot een oplossing te komen, een oplossing welke er alsmaar niet lijkt te komen. Het muisje (kijkend naar de stolp) vraagt zich duidelijk af, over hoe zijn vriendje daar nu eigenlijk is terechtgekomen. Hij vraagt zich bedenkelijk af van hoe haal ik hem daar uit? Ook voor hem komt er geen oplossing. De situatie lijkt onveranderd te blijven en beiden lijken de vragen over het hoe en waarom te blijven stellen. Ze lijken hier alsmaar niet uit te komen. Hoe vaak gebeurt het niet dat ook wij ons vragen stellen over het hoe en waarom, vragen waarop ook wij geen antwoord vinden. Het is waarschijnlijk het ondoorgrondelijke wat ons overkomt, waar we mee om moeten gaan om het uiteindelijk een plaatsje te geven. Soms heet dit geluk en vrij zijn, maar het heeft ook een andere zijde, waarbij verdriet en beperking de overhand hebben. Uiteindelijk is een mens wie hij is, en alles wat hem of haar toevalt behoort tot dit geluk, vrij zijn, verdriet en beperking. Leef daarom je leven en probeer met dit alles om te gaan . . . |
