De NVHR. Wellicht zeggen u de letters weinig, maar ze staan voor Nederlandse Vereniging Historische Radio. Een vereniging welke het historisch erfgoed in ere houdt over alles wat met radio heeft te maken. Wie kent ze niet, de mooie en fraaie toestellen welke vroeger een prominente plaats in namen in menig Nederlandse huiskamer. Er was immers nog geen TV en bij die Radio kon ieder voor zichzelf, zich een beeld vormen over wat zich daar achter het luidsprekerdoek afspeelde. Zelf was ik als kind al erg snel behept met het fenomeen Radio. Ik weet nog dat ik als kind mijn moeders lege waspoederdozen aftroggelde om daar vervolgens een stuk waslijn aan te knopen waarbij het andere eind aan een deurklinkt belandde. Zodoende had ik aansluiting. ik zong zelf een liedje en liet het voor eenieder, die daar gevoelig voor was overkomen dat het geluid uit die lege waspoederdoos kwam. Mijn moeder zei vaak, ik kan hier geen deur meer fatsoenlijk open doen zonder over een lijn te struikelen. Het bleef er namelijk niet bij een. Gelukkig ben ik er snel achter gekomen, dat het zo niet werkte.
Na deze radio volgde er natuurlijk meer. De bekende EE-bouwdozen van Philips waren een logisch vervolg op mijn eerste aanwinst. Mijn eerste bouwdoos was een EE8. Je kon daarmee acht schakelingen bouwen. mijn meest favoriete waren "de Pick-Up versterker" en uiteraard "de Radio". Alles te beluisteren via zo'n klein kristal oortelefoontje. Ik kreeg er zere oren van, zo diep duwde ik dat ding. (dan hoorde je de bassen beter) Op een gegeven moment moest er natuurlijk meer geluid komen, de aanvullingsdoos naar EE20 moest er daarom komen. Met, jawel, twee heuse echte luidsprekers. En . . . meer schakelingen om te bouwen. Toch bleef het bouwen van de radio me fascineren en heb ik die zooo vaak gebouwd dat de onderlegger (de kaart met het schema) totaal verweerd raakte. Blijkbaar toch een ding wat me maar moeilijk los kon laten.
Vele malen heb ik de beurzen bezocht en ook al eens aardige leuke dingen daar gekocht. Zelfs het 40-jarig jubileumweekend in Egmond aan Zee heb ik mee gemaakt en was tezamen met mijn partner, zijn zus en zwager een aangenaam uitje terug in de tijd. Dit alles smaakte naar meer en zo'n drie jaar terug deed zich binnen de vereniging de gelegenheid voor om deel te nemen aan een cursus Basis Radiotechniek. Daar moest ik heen, zou ik eindelijk de fijne kneepjes van het fenomeen Radio onder de knie krijgen. Ook die goede vriend haalde ik over de streep om mee te gaan en we melden ons aan. Niet wetende hoe zo'n cursus zou verlopen kan ik u nu (anno 2020) al zeggen dat het naast het leerzame vooral de samenhorigheid en gezelligheid de boventoon heeft gevoerd. Vanaf avond één voelde ik me er al erg thuis en mijn goede vriend voelde zich helemaal als een vis in het welbekende water. De gezamenlijke radiohobbie gaf genoeg stof tot gesprek en het mooie was dat de gegeven theorie prima daarbij aansloot. Vaak raakten we dan ook al pratende snel van het theorie-spoor wat voor ons lag. Nu moet ik ook wel zeggen dat het naar mijn idee lastig is om handzame lesstof te ontwikkelen, welke begint aan de basis, over wat nu radio eigenlijk is tot een complete stereo FM-ontvanger. Daarnaast is het natuurlijk niet inzichtelijk hoever ieders voorkennis strekt, als je het alleen al hebt over de Wet van Ohm tot aan de werking van resonatiekringen en dergelijken. Het is mooi om te zien hoe behept en met liefde de lesstof wordt gegeven, aangevuld zelfs met eigen gebouwde praktische meetmodules om het geleerde in de praktijk te kunnen testen. Soms ervaar ik het als jammer dat de gegeven lesstof niet meer actueel is. Er is immers geen AM-ontvangst meer en ook de FM wordt langzaam aan uitgefaseerd. Met de opgedane leerstof ontstaat er voor mij een enthousiasme van "dat wil ik later gaan doen, dat wordt mijn job!" Helaas zal dat er niet meer van gaan komen, immers ben ik op een leeftijd dat mijn "carriere" er bijna op zit en ook zoals eerder vermeld is de techniek niet meer actueel. De NVHR, een mooie club van mensen welke een even zo mooi stuk cultureel erfgoed een gezicht blijft geven. Voor mij de moeite waard om ze een warm hart toe te blijven dragen . . . Zie ook de NVHR-website.
|